二章四韵十四句)
至化之深兮,猗猗娭娭。如煦如吹,如负如持,
而不知其慈。故莫周莫止,静和而止。
至化之极兮,瀛瀛溶溶。如涵如封,如随如从,
而不知其功。故莫由莫己,顺时而理。
二风诗。治风诗五篇。至慈翻译和注释
赏析
二风诗。治风诗五篇。至慈拼音版
gǔ yǒu cí dì, néng bǎo jìng shùn yǐ hán wàn wù, gù wèi zhì cí zhī shī br èr zhāng sì yùn shí sì jù br zhì huà zhī shēn xī, yī yī āi āi. br rú xù rú chuī, rú fù rú chí, br ér bù zhī qí cí. br gù mò zhōu mò zhǐ, jìng hé ér zhǐ. br br zhì huà zhī jí xī, yíng yíng róng róng. br rú hán rú fēng, rú suí rú cóng, br ér bù zhī qí gōng. br gù mò yóu mò jǐ, shùn shí ér lǐ. br提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
二风诗。治风诗五篇。至慈作者
元结(719-772)字次山,号漫郎、聱叟,河南人,天宝进士。安史之乱后,以右金吾兵曹参军摄监察御史,充山南西道节度参谋;平乱有功。后任道州刺史,官至容管经略使。有《元次山集》。