珠霄境,却似化人宫。梵气弥罗融万象,玉楼十二倚清空。一片宝光中。
白玉楼步虚词翻译和注释
赏析
白玉楼步虚词拼音版
qí shù chuí zhū wǎng ,jiá jiē liǎng páng 。lǜ xiāo zhī wài ,zhōu yǐ yù lán ,lán wài fāng shì bì luò 。jiē suǒ jiē yì yù chí ,zhōng jiān yǒng qǐ yù lóu sān zhòng ,qiān mén wàn hù ,wú fēi lián lù zhòng bì 。wū fù jīn wǎ ,wū shān zhuì hóng yá chuí kē 。sì yán huáng lián jiē juàn ,lóu zhōng dì zuò ,yī yuē kě wàng 。hóng yún zì dōng lái ,yún zhōng xū huáng chéng yù lù ,jià liǎng jīn lóng 。shì wèi kě jiàn zhě :líng guān fǎ fú qí ér jiá shì èr rén ,lì shì huáng huī qián dǎo èr rén ,yí jiàn sì rén ,jīn wéi zǐ sì rén ,jiá lù huáng fān èr rén ,wǔ sè jǐ dài èr rén ,zhū zhuàng èr rén ;jīn lóng qí sì rén ,fù nà bì ér hòu cóng èr rén 。yún tóu xià chuí ,jiāng zhì yù jiē ,lóu qián xiān guān guàn pèi chū yíng ,fāng xià jiē ,shuāng wǔ hè háng qián 。yún jià zhī páng ,yòu yǒu hóng yún èr :qí yī ,xiān guān lì zhuàng jiē jiān ,qí èr ,nǚ lè bìng zòu 。yù lóu zhī hòu ,yòu yǒu xiǎo yù lóu liù ,qí zhì rú qián ,bǎo guāng xiáng yún ,qián hòu bì kuī ,huò yǐn huò xiàn 。xiǎo àn zhī qián ,dú wéi jīn dì ,yì yǒu xiān guān zì jīn dì xià yíng 。bàng xiǎo lóu zuì gāo chù ,yǒu fēi qiáo zhí yáo tái ,xiān rén dù qiáo dēng tái yǐ wàng 。míng shù kě jì zhě ,dà luè rú cǐ 。ruò qí jǐng qù gāo miào 、bì luò fú lí 、qīng míng fēng lù zhī jìng ,zé lǎn zhě kě yǐ shén huì ,bú néng shù yú bǐ duān 。cǐ huà yùn sī chāo jué ,bì mèng yóu dì suǒ zhě páng fó dé zhī ,fēi shì jiān sú shǐ yì jiàng kě dào 。míng chuāng jìng jǐ jìn juàn zhǎn wán ,huǎng rán biàn jiào shēn zài jiǔ xiāo sān jǐng zhī shàng ,qí shì bú kě yǐ bú shí 。jiǎn zhāi yǒu shuǐ fǔ fǎ jià dǎo yǐn gē cí ,nǎi yǐ qí tǐ ,zuò bù xū cí liù zhāng ,yǐ yí cóng shàn 。yǔ rén yǒu bú sú zhě ,shǐ gē zhī yú qīng fēng míng yuè zhī xià ,suī wèi dé xiān yì zú yǐ háo yǐzhū xiāo jìng ,què sì huà rén gōng 。fàn qì mí luó róng wàn xiàng ,yù lóu shí èr yǐ qīng kōng 。yī piàn bǎo guāng zhōng 。
提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
白玉楼步虚词作者
范成大(1126-1193)字至能,号石湖居士,吴县(今属江苏)人。绍兴二十四年(1154)进士,调徽州司户参军。隆兴二年,除枢密院编修官,累迁礼部员外郎兼崇政殿说书。乾道六年(1170),假资政殿大学士、充金祈请国信使使金,撰《揽辔录》一卷记北行经历及金廷所见。归除中书舍人,同修国史及实录院同修撰。八年,以集英殿修撰知静江府、广西经略安抚使。淳熙初,除敷文阁待制、四川制置使、知成都府。入对,除权礼部尚书,拜参知政事。寻为言者论罢,提举临安洞霄宫。七年,起知明州,兼沿海制置使。明年,除端明殿学士,改知建康府兼行宫留守。十年,进资政殿学士,再提举洞霄宫,归石湖,里居七年。绍熙三年,加资政殿大学士知太平州。次年卒,年六十八,谥文穆。《宋史》有传。为南宋中兴四大诗人之一。有《石湖大全集》一百二六卷,已佚。今存《石湖诗集》三十四卷、《吴郡志》五十卷。词有《妍亭馀稿》,已佚,今存《石湖词》一卷,散佚尚多。黄昇《中兴词话》谓其《眼儿媚》(萍乡道中)「词意清宛,咏味之如在画图中」。他怀有报国大志不能实现,同情人民苦难又无能为力,这种思想构成他的诗歌创作的主题。特别是后半生,创作了非常有特色的田园诗,洋溢着热爱生活的激情,是宋诗中的优秀篇章。他善写绝句,诗风清丽精致。