大夫登徒子侍于楚王,短宋玉曰:"玉为人体貌闲丽,口多微辞,又性好色。愿王勿与出入后宫。"
王以登徒子之言问宋玉。玉曰:"体貌闲丽,所受于天也;口多微辞,所学于师也;至于好色,臣无有也。"王曰:"子不好色,亦有说乎?有说则止,无说则退。"玉曰:"天下之佳人莫若楚国,楚国之丽者莫若臣里,臣里之美者莫若臣东家之子。东家之子,增之一分则太长,减之一分则太短;著粉则太白,施朱则太赤;眉如翠羽,肌如白雪;腰如束素,齿如含贝;嫣然一笑,惑阳城,迷下蔡。然此女登墙窥臣三年,至今未许也。登徒子则不然:其妻蓬头挛耳,齞唇历齿,旁行踽偻,又疥且痔。登徒子悦之,使有五子。王孰察之,谁为好色者矣。"
是时,秦章华大夫在侧,因进而称曰:"今夫宋玉盛称邻之女,以为美色,愚乱之邪;臣自以为守德,谓不如彼矣。且夫南楚穷巷之妾,焉足为大王言乎?若臣之陋,目所曾睹者,未敢云也。"王曰:"试为寡人说之。"大夫曰:"唯唯。臣少曾远游,周览九土,足历五都。出咸阳、熙邯郸,从容郑、卫、溱、洧之间。是时向春之末,迎夏之阳,鸧鹒喈喈,群女出桑。此郊之姝,华色含光,体美容冶,不待饰装。臣观其丽者,因称诗曰:'遵大路兮揽子祛'。赠以芳华辞甚妙。于是处子怳若有望而不来,忽若有来而不见。意密体疏,俯仰异观;含喜微笑,窃视流眄。复称诗曰:'寐春风兮发鲜荣,洁斋俟兮惠音声,赠我如此兮不如无生。'因迁延而辞避。盖徒以微辞相感动。精神相依凭;目欲其颜,心顾其义,扬《诗》守礼,终不过差,故足称也。"
于是楚王称善,宋玉遂不退。
登徒子好色赋翻译和注释
赏析
登徒子好色赋拼音版
p dài fū dēng tú zǐ shì yú chǔ wáng, duǎn sòng yù yuē: quot yù wéi rén tǐ mào xián lì, kǒu duō wēi cí, yòu xìng hào sè. br yuàn wáng wù yǔ chū rù hòu gōng. br quot br wáng yǐ dēng tú zǐ zhī yán wèn sòng yù. br yù yuē: quot tǐ mào xián lì, suǒ shòu yú tiān yě kǒu duō wēi cí, suǒ xué yú shī yě zhì yú hào sè, chén wú yǒu yě. br quot wáng yuē: quot zi bù hào sè, yì yǒu shuō hū? yǒu shuō zé zhǐ, wú shuō zé tuì. br quot yù yuē: quot tiān xià zhī jiā rén mò ruò chǔ guó, chǔ guó zhī lì zhě mò ruò chén lǐ, chén lǐ zhī měi zhě mò ruò chén dōng jiā zhī zǐ. br dōng jiā zhī zǐ, zēng zhī yī fēn zé tài zhǎng, jiǎn zhī yī fēn zé tài duǎn zhe fěn zé tài bái, shī zhū zé tài chì méi rú cuì yǔ, jī rú bái xuě yāo rú shù sù, chǐ rú hán bèi yān rán yī xiào, huò yáng chéng, mí xià cài. br rán cǐ nǚ dēng qiáng kuī chén sān nián, zhì jīn wèi xǔ yě. br dēng tú zǐ zé bù rán: qí qī péng tóu luán ěr, yǎn chún lì chǐ, páng xíng jǔ lóu, yòu jiè qiě zhì. br dēng tú zǐ yuè zhī, shǐ yǒu wǔ zǐ. br wáng shú chá zhī, shuí wèi hào sè zhě yǐ. br quot br shì shí, qín zhāng huá dài fū zài cè, yīn jìn ér chēng yuē: quot jīn fū sòng yù shèng chēng lín zhī nǚ, yǐ wéi měi sè, yú luàn zhī xié chén zì yǐ wéi shǒu dé, wèi bù rú bǐ yǐ. br qiě fú nán chǔ qióng xiàng zhī qiè, yān zú wèi dài wáng yán hū? ruò chén zhī lòu, mù suǒ céng dǔ zhě, wèi gǎn yún yě. br quot wáng yuē: quot shì wèi guǎ rén shuō zhī. br quot dài fū yuē: quot wěi wěi. br chén shǎo céng yuǎn yóu, zhōu lǎn jiǔ tǔ, zú lì wǔ dōu. br chū xián yáng xī hán dān, cóng róng zhèng wèi qín wěi zhī jiān . br shì shí xiàng chūn zhī mò , yíng xià zhī yáng, cāng gēng jiē jiē, qún nǚ chū sāng. br cǐ jiāo zhī shū, huá sè hán guāng, tǐ měi róng yě, bù dài shì zhuāng. br chén guān qí lì zhě, yīn chēng shī yuē:' zūn dà lù xī lǎn zi qū'. br zèng yǐ fāng huá cí shén miào. br yú shì chǔ zǐ huǎng ruò yǒu wàng ér bù lái, hū ruò yǒu lái ér bú jiàn. br yì mì tǐ shū, fǔ yǎng yì guān hán xǐ wēi xiào, qiè shì liú miǎn. br fù chēng shī yuē:' mèi chūn fēng xī fā xiān róng, jié zhāi qí xī huì yīn shēng, zèng wǒ rú cǐ xī bù rú wú shēng. br' yīn qiān yán ér cí bì. br gài tú yǐ wēi cí xiāng gǎn dòng. br jīng shén xiāng yī píng mù yù qí yán, xīn gù qí yì, yáng shī shǒu lǐ, zhōng bù guò chà, gù zú chēng yě. br quot br yú shì chǔ wáng chēng shàn, sòng yù suì bù tuì. br p提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
登徒子好色赋作者
宋玉,中国战国后期楚国辞赋家。和屈原同时而稍晚。历史上向以屈宋并称。关于宋玉的生平,众说纷纭,至难分晓。较可靠的记载是《史记·屈原贾生列传》中所云:「屈原既死之后,楚有宋玉、唐勒、景差之徒者,皆好辞而以赋见称。然皆祖屈原之从容辞令,终莫敢直谏」。王逸的《楚辞章句》称宋玉是屈原的弟子。此外,《汉书》、《韩诗外传》、《新序》、《文选》、《襄阳耆旧记》、《水经注》等著作中也偶有关于宋玉的记述,但均属传说。宋玉出身低微,曾师事屈原,出仕后并不得意,这大体上是可以肯定的。据《汉书·艺文志》载,宋玉有赋16篇。现署名宋玉的作品有《九辩》、《招魂》、《风赋》、《高唐赋》、《神女赋》、《登徒子好色赋》、《对楚王问》、《笛赋》、《大言赋》、《小言赋》、《讽赋》、《钓赋》、《舞赋》、《高唐对》、《微咏赋》、《郢中对》等。但这些作品只有《九辩》一篇公认为宋玉所作,其余均系后人伪作。《九辩》是宋玉借古乐为题而写的一首长篇抒情诗,借悲秋来抒写「贫士失职」的「不平」,格调低沉,但在一定程度上揭露了现实的黑暗,表达了对国家前途的忧虑。全诗以秋景、秋物、秋声、秋容为衬托,悲秋感怀,其借景抒情的手法和情景交融的意境,最为后世所称道,此后继踵而作者,代不乏人。宋玉在中国文学史上有重要地位。《九辩》是在屈原作品影响下的产物,在形式上更接近汉赋,是屈原骚体赋的变种,是楚辞和汉赋之间的过渡性作品。(引自《中国大百科全书》)